Tuesday, 25 May 2021

कुतूहल Express (उर्फ गार्गी)" Episode-8: "अ बॅलेंस्ड ॲक्ट" (- 25th May'21)

 शाळेची पहिली पायरीच 'वर्क फ्रॉम होम' ने चढल्यामुळे घरी पालकच मुलांचे सर्वेसर्वा असतात. मुलांचा अभ्यास घेणे, त्यांना शिस्त लावणे (किंवा तसा प्रयत्न करणे), त्यांच्यातला आर्टिस्ट बाहेर काढणे (सोबत आपल्यातला दडलेला/दडवून ठेवलेला कलाकार बाहेर काढणे), घरी बसून त्यांना शाळेची तोंडओळख करून देणे ही सगळी कामे पालकांची.

सुट्ट्यांमध्ये बारक्यांना एंगेज ठेवणं खूप अवघड काम आहे. त्यांच्या डोळ्यांना आणि हातांना सतत काही ना काही चाळा हवा असतो. गार्गीच्या शाळेला सध्या सुट्टी आहे. नकळतपणे शाळेच्या टचमध्ये राहता यावं म्हणून ती कधी मला तिचा 'सर' बनवते तर कधी सौं ना तिची टिचर बनवते आणि तिला होमवर्क द्यायला सांगते. नर्सरीमध्ये सुबक अक्षर वगैरेचा काही संबंध नसतो. पोरं हातात पेंसिल धरतात हेच पालकांवर थोर उपकार असतात.
असो. गार्गीला आज पुन्हा अभ्यासाची लहर आली. तिला मी काही ॲल्फाबेट्स दिले काढायला. तिने ते काढले आणि मला तपासायला दिले. 1 रूम किचनचा प्रत्येक कोपरा जसा व्यापावा तसं गार्गीने वहीतल्या चौकोनाचा प्रत्येक कोपरा एका ॲल्फाबेटने व्यापला होता.
मी: "पिल्लू, अक्षर थोडं बारीक काढ. चौकोनाला चिटकवू नकोस."
गार्गी: "तू मला नंबल्स दे, मग मी बालीक काडते."
मग मी तिला काही नंबर्स वहीत काढून दिले. तिनेही ते वहीत गिरवून मला पुन्हा तपासायला दिले. ते पाहून मी एकदम आवाक होऊन नुसतं हसत सुटलो. माझा माझ्या चष्म्यावर विश्वासच बसेना की लेकीने पटकन माझा सल्ला कसा काय ऐकला कारण यापूर्वी पण तो तिला बर्याचदा देण्यात आला होता पण अमलात मात्र कधी काही आलं नव्हतं.
'चित्र Speaks Louder Than Words' असं म्हणतात म्हणून नेमकं काय घडलं याचा फोटो खाली अपलोड करत आहे.

लॉकडाऊनमध्ये लेकीचे असे सरप्राईझेस खूप आल्हाददायक ठरतात!



कुतूहल Express (उर्फ गार्गी)" Episode-7: "महाराज कंसांचे जन्मस्थान" (- 6th May'21)

 पोरं-बाळं (एक भी काफी होता है!) एकदा झाली की तुमच्या मालमत्तेमधला एक मोठा घटक तुम्ही ऑलरेडी गमावून बसलेले असता. तो म्हणजे "टि.व्ही." आणि त्याचं वारंवार हरवणारं लेकरू म्हणजे "रिमोट". कार्टून चॅनेल्स दिवसभर कार्टून्सचं अविरत रतीब घालत असतात आणि घरातली चिल्लर पार्टी बुडाला मुंग्या येऊन त्या आपल्या घरी निघून गेल्या तरी जागचे हालत नाहीत.

लॉकडाऊन म्हणून बुड सदा डाऊन.
IPL सुरू झालं तरी माझ्या लेकीला माझ्यावर दया नाही आली हो! धोनी...कोहली...बूमराह..जडेजा सोडून मी नोबिता...डोरेमॉन...शाकाल...शिवा...मोटू-पतलू... बघत बसलो होतो. शेवटी वैतागून हॉटस्टारला मिठी मारली.
या कार्टून्सचा प्रामाणिकपणे सांगायचा तर एक फायदा मात्र मला नक्कीच झाला. माझ्या मिमिक्रीच्या ताफ्यात आणखी काही कार्टून कॅरॅक्टर्सची भर पडली.
असो. काल गार्गी "किसना" कार्टून बघत होती. त्यामध्ये महाराज कंस हा कृष्णाचा वध करण्याकरिता पूतना राक्षसीला गोकुळात पाठवतात. त्यावेळेस गार्गी सोबत घडलेला संवाद.
मी: "कोण आहे गं ती?"
गार्गी: "ती ना लाक्शस आहे. महाराज कंसनी क्लूष्नाला
मालायला पाठवलय. मग क्लूष्ण तिला जोलात ढिशूम-ढिशूम कलतो."
लेकीचं जनरल नॉलेज पाहून बाप एकदम प्रभावित ना!! 😎
मग काय, तिचा सखोल अभ्यास अजून जाणून घेण्यासाठी मी लागलीच तिला विचारलं:
मी: "कोण गं महाराज कंस?"
गार्गी: "तो नाही का "लिटिल सिंघम" मध्ये असतो, तो."
आणि आमच्या तळहाताने आमच्या ललाटास चुंबन दिले.🤦
तरी मी पिल्लूला पौराणिक पात्रांची... देवी-देवतांची ओळख करुन देत असतो. ती शिव स्तुती "कर्पूर गौरम" खूप गोंडसपणे म्हणते. ते अजून थोडं पॉलिश करून मग त्याचा विडिओ अपलोड करेन.
तोपर्यंत... उघडा डोळे...पहा नीट...कार्टून चॅनेल्स...अजून काय 🕵‍♂️

कुतूहल Express (उर्फ गार्गी)" Episode-6: "गुडगुडणारे ढग" (-27th April'21)

 जशी "बिना त्रिपाठी" वहिनींची खंत असते तशीच माझी काल झाली. पण अर्थातच पावसाबाबत!

"गर्म करके गर्म ही छोड दिया" शहाणा नुसता येण्याचा आव आणून आमचं तंदूर बनवून बरसलाच नाही. पण आजमात्र त्याने दमदार हजेरी लावली.
त्यावेळेस गार्गी आणि माझ्यात झालेला संवाद!
मी: पिल्लू, ढग बघ कसे गडगडत आहेत. पाऊस येतोय बघ आज.
गार्गी: ढग येताहेत.
मी: अगं ढग आहेत ते गडगडत आहेत म्हणून पाऊस येणार आता.
गार्गी: त्यांच्या पोटात गुडगुडत असेल.
मी: 😂😂😂😂
बारक्यांचं कल्पनाविश्व अफाट असतं. कधी एखादी गोष्ट दुसरीकडे रिलेट करतील याचा नेम नाही 🙂

कुतूहल Express (उर्फ गार्गी) Episode-5: "Motivation wins over Dramatization!" - 9th Mar-2021

 आजचा किस्सा इंग्रजीमध्ये लिहावासा वाटला जो पुढीलप्रमाणे आहे:

What are the Universal problems of all parents?
"Our child doesn't sleep on time."
"He/She doesn't wake up on time".
"Throw a lot of tantrums after waking up/ before going to bed".
Yes, we too have the same fun in our house (Why should other parents have all the fun!).
Gargi's sleep is a 'late bloomer'. When everybody has reached ढगात at night, she is always still fresh (or acts so many times) that she forcibly drags us out of our sleeping World into hers.
Due to my office's shift timing, I am usually awake at 6 a.m. in the morning. So, I decided to wake-up Gargi at that time and take her to the nearest garden which is at a walkable distance. I exactly knew what was I getting into. It would be an uphill task to tame the angry young lady but I accepted the challenge!
I directly picked her up from the bedroom at 6:15 a.m. and brought her in the hall and started waking her up. She as usual started crying, shouting and asking to let her sleep and that she doesn't want to go to the garden (her high decibel "Soothing voice" would have surely acted as a morning alarm for many of our neighbours.) When that got somehow sorted, then she moves to her regular 2nd round of 'Costume' debate. After lot of bargaining, we settled for a 50-50 choice of costume, the one she suggested (forced) and the one I wanted since it would be cold outside and mosquitoes would have been waiting for our welcome in the garden.
Once she was into 'A normal human-being mode', I decided to add some motivation to our experiment of 1st early morning walk cum exercise regime. I took out my headphone and placed it on Gargi's head and started playing all her favourite songs while we were walking towards the garden at 6:45 a.m. (half an hour went to cajole Gargi Devi!)
She was singing all the songs loudly on the road as if nothing else exist besides 2 of us on the road. I was just laughing continuously by looking at her and listening her singing in complete trance (by now, I should take this credit). After we reached the garden, we walked a lot, we did few exercises on the equipment available in the garden and she played her regular slide, swing etc. During this, she gave the headphone just once to me while she was playing the swing. When she saw me singing along with the song being played in the headphone, she immediately asked me to put it back on her head and I happily obliged her 🙂
We picked up a couple of fallen Plumeria (Chafa/Champa) flowers, smelled them and brought at home. In between the songs, we did have healthy chats too but she was totally submerged into music. So much so that I knew today she will break all the records of walking in a single stretch and that's what she did.
When we reached home, I showed her on mobile how much we walked today (although she and mathematics are poles apart like her dad!).
We had surprisingly walked 3.7 Kms. (4847 steps) together without any "कडेवर घे ", "पाय दुखत आहेत" or "घरी जायचंय" dialogue (80% target of the day achieved early in the morning itself). Now 3.7 Kms. for a 4.4 yrs kid is a lot especially if it's not a regular practice. It was very refreshing for both of us.
Like in every experiment that I do with Gargi for her betterment, I found 2 motivations (her lovable ones) to persuade her for waking up early in the morning and go for a walk in the garden (music & that walking man in the app of your mobile)!
So what's your motivation factor for your kid?
P.S. I am not a fitness freak but a ढेरी freak. So please don't applaud me as I don't know whether I would take up the same challenge tomorrow 😉



"कुतूहल Express (उर्फ गार्गी) Episode-4" - 17th Jan-2021

 मला क्रिकेटचं जाम वेड असल्यामुळे प्रत्येक मॅच पाहताना मी गार्गीला खेळाडूंची नावे आणि इतर क्रिकेटशी निगडित माहिती सतत सांगत असतो. मीच सांगितलेली माहिती मी कधी कधी विसरून जातो पण आमचा बारका सुपर कंप्युटर, तो डेटा अचूकपणे स्टोअर पण करतो व अनपेक्षितपणे तोच डेटा नंतर केव्हातरी प्रोसेस करून आम्हाला थक्कही करतो.

असंच काहीसं आज घडलं.
आज भारत विरुद्ध ऑस्ट्रेलिया यांच्यातील चौथ्या कसोटीतील तिसऱ्या दिवसाचा खेळ गॅबामध्ये सुरु होता. वाॅशिंगटन सुंदर पदार्पणाच्या सामन्यातच एक अप्रतिम अर्धशतक ठोकून आऊट झाला. त्यानंतर आमच्या दोघात झालेला संवाद!
मी: गार्गी, तो बघ आऊट झाला.
गार्गी: तो बिलाट कोली आऊट झाला .. त्यानी ते का फेकलं?
मी: अगं तो विराट कोहली नाहीये, वाॅशिंगटन सुंदर नाव आहे त्याचं. पण कोहलीने काय फेकलं होतं?
गार्गी: अले ते नाही का ते...
मी: काय ते?
गार्गी: ते लागत नाही म्हणून घालतात.
मी: अच्छा, हेल्मेट?
गार्गी: (उद्वेगाने) अले ते नाही.
मी: मग?
गार्गी: (हाताच्या आडव्या टाळ्या वाजवून) ते!!
मी: (तिच्या ॲक्टिंगवर फिदा होत आणि जाम हसत) अच्छा ग्लव्स होय?
गार्गी: हा ग्लव्स!
मग मला आठवलं. गेल्या डिसेंबरमध्ये याच सिरिजची पहिली कसोटी 17 ते 19 दरम्यान झाली होती. त्या कसोटीत विराट आऊट होऊन पॅव्हिलीयनमध्ये परतत असताना सीमारेषेच्या बाहेर जाताच त्याने रागाने आपले हॅन्ड ग्लव्स काढून तिथेच भिरकावून दिले होते. तेव्हा मी गार्गीला तो प्रसंग दाखवून सांगितलं होतं की विराट आऊट झाला म्हणून त्याने आपला राग तसा व्यक्त केला होता. त्याला आऊट नव्हतं व्हायचं. हा प्रसंग तिने लक्षात ठेवला आणि आज एक महिन्याने तिने मला याच प्रसंगाचा दाखला दिला.
लहान मुलं जसं चांगलं शिकवलेलं लक्षात ठेवतात तसच ते मोठ्यांचं चुकीचं वागणंही अचूकपणे लक्षात ठेवतात हे पुन्हा एकदा अधोरेखित झालं.
P.S. लेकही बापाप्रमाणे "डंब शराड्स" एक्स्पर्ट होणार हेदेखील आज सिद्ध झालं 😉

" कुतूहल Express (ऊर्फ गार्गी) Episode-3" - (लॉकडाऊन स्पेशल) - 25th Mar-2020

 सगळं काही सुरळीत सुरु होत. अचानक, न्यूज चॅनेल्सना एक खाद्य हळू-हळू मिळू लागत. कुठेतरी एका व्हायरसचा जन्म होतो. पुढे तो आपल्या प्रत्येक जेवणात तोंडी लावायचा पदार्थ बनून जातो. जिकडे तिकडे याची आणि याच्या प्रचारकांची चर्चा सुरु होते. सुरुवातीला खूप सारे नकारात्मकतेचे डोस नियमित पाजले गेले. याला कुठल्याच माध्यमाचा अपवाद नव्हता. नंतर हे डोईजड होऊ लागलं तेव्हा कुठे काहीश्या आल्हाददायक बातम्या येऊ लागल्या. नाकारात्मकतेच्या पलीकडे जाऊन कोरोनाकडे पाहू जाऊ लागलं.


लोकांचा पूर्वी जो काही ओरडा असायचा तो बहुतांशरीत्या कोरोनामुळे काही काळासाठी का होईना पण दूर झाला.

ऑफिसमध्ये नको ते चेहरे रोज पहावे लागतात = घरून काम करा
ट्रॅफिकमध्येच आमच निम्म आयुष्य निघून जात = घरून काम करा
कितीही पगार वाढला तरी तो काही पुरत नाही = घरातच बसा, खर्च कमी होईल
बायका-पोरांसोबत वेळ घालवता येत नाही = घरातच बसा
नातेवाईक किंवा मित्रपरिवारासोबत संपर्क फार कमी झालाय = पुन्हा विस्कटलेली घडी सरळ करा
नोकरीमुळे छंद/कलागुण मागे पडले = पुन्हा सुरु करा
बरेच दिवसात चांगला चित्रपट पहायला मिळालेला नाही = आता चित्रपट, वेबसिरीज किंवा हव ते आवडत पाहिजे तितक पाहू शकता
माणसांचे चेहरे रोज वाचावे लागतात आणि वाचन मात्र थांबलय = पुन्हा मूळ वाचन सुरु करा

या आणि अश्या अनेक चांगल्या बाबी आपल्याला आता जाणवू लागल्यात. मलाही याचे अनेकविध फायदे होत आहेत. सर्वात मोठा फायदा म्हणजे माझ्या पिल्लासोबत म्हणजेच गार्गीसोबत मुबलक घालवता येणारा वेळ. पूर्वी तिला बागेत चक्कर मारूनच आणायला लागायची पण आता ते शक्य नाही. मग करायचं काय याच उत्तर मी फार लवकरच शोधून काढल होत. 'बाहेर गेल की पोलीस फटके मारतात' असं मी गार्गीला सांगून ठेवलय. तिला याचा विसर पडू नये आणि तिने बागेत जायचा पुन्हा हट्ट धरू नये (लॉकडाऊन संपेपर्यंत) म्हणून तिला मी सातत्याने पोलीस लोकांना अडवत/बडवत आहेत याच्या बातम्या दाखवू लागलो. (तसा मी एरवी एवढा निष्ठुर नाही!)

एकदा मी भाजी घेऊन घरी आलो आणि तिला म्हणू लागलो "पिल्लू, पोलीसांनी मला काठीने फटके मारले". बिचारी काळजीच्या स्वरात मला म्हटली-
" हो का? तुम्ही बाहेर नका जाऊ. मी तुम्हाला कीम लावते. " 

बास! तेव्हापासून मॅडम जेवत नसल्या, बातम्या पाहू देत नसल्या, झोपत नसल्या  किंवा अजून काही आमच ऐकत नसल्या की पोलीसांचा जालीम उपाय बाहेर निघतो (त्यांच्या रेफ्रन्सचा!). एरवी तशी खूपच शिस्तप्रिय आहे माझी पोर!

तिच्याशी संभाषण म्हणजे चौकार-षटकारांची आतषबाजी असते. ती कधी काय भारी बोलेल याचा नेम नसतो. यू ऑलवेज हॅव टू बी ऑन युअर टोज ड्यूरिंग एव्हरी कॉनवर्जेशन विथ हर! खूप साऱ्या गमती जमती घडल्या ज्याच थोडक्यात संकलन मी माझ्या मोबाईलमध्ये करून ठेवल होत जे ब्लॉगच्या रूपाने मला समोर आणायच होत.आज तो योग आला.

तिच्या अजरामर संवादांची यादी पुढीलप्रमाणे आहे:

१) " मम्मा ढुबूढुबू दिसतीये, तुम्ही दुसरी बायको आणा ".  

हे मुळात वास्तव नसल तरी पोरीच्या या दिलदार वाक्याने पाणीच आणल बघा माझ्या डोळ्यात ;)

२) सासरेबुवा (ज्यांना गार्गी बाबाअसं संबोधते आणि मला पप्पा... सध्या 'चुलज' असं म्हणते) बालाजीदर्शन करून आले होते त्यावर मॅडमची प्रतिक्रिया-
" माझे बाबा पण टुकलू झाले, केत बालीक झाले."

३) टी. व्ही. वर अक्षय कुमारच्या सिनेमामधल्या एका सीनमध्ये तो रडत असतो. गार्गी १.५ - २ वर्षांची असल्यापासून काही नट-नट्यांची व क्रिकेटर्सची नावे अचूकपणे सांगते. त्यामुळे अक्षय तसा तिच्या ओळखीचा नट.

मी तिला उगाच डिवचलं- " बघ ग, अक्षय रडतोय. जा त्याचे डोळे पूस."
गार्गी - " मला टी. व्ही.मध्ये नाही जाता येत. "

४) एकदा आमच्या मस्ती-सेशन दरम्यान, मी हॉलमध्ये पळून जातोय असं तिला भासवलं आणि मधूनच माघारी आलो तिच्याकडे. ती लाडीकपणे चिडली आणि तिच्या मम्मीला म्हणाली-
" मम्मा,  ये चोर है ... पप्पा नहीं है. मुझे उल्लू बनाया. " (या सोज्वळ हिंदीच्या संस्कारांसाठी कार्टून चॅनेल्सचे  आभार!)

५) एकदा ' रामायण ' सुरु होतं (टी. व्ही. मधलं!!). रावण आणि कालनेमी राक्षस यांच्यातला संवाद सुरु होता. मी आणि सौ. तल्लीन होऊन ते बघत होतो तितक्यात आमच्या छोट्या समीक्षिका उदगारल्या-
" हे बेले आहेत ... भोंगले आहेत .... ह्यांनी शर्ट नाही घातला " 

(मी पटकन मनात रावण, कालनेमी आणि रामानंद सागरांची माफी मागितली!)

६) पुन्हा एक रामायणातलाच प्रसंग. हनुमान द्रोणगिरी पर्वत घेऊन उडत निघालेले असतात. त्या एपिसोड आधी काही पूर्वीच्या भागांमध्ये मी हनुमानाची ओळख गार्गीला करुन दिली होती. त्याची चाचणी घ्यायची मला हुक्की आली. मी तिला विचारलं " पिल्लू, हनुमान माहिती आहे ना, कोण आहे सांग? "

तिच उत्तर आलं- " ते गुनगुनाती मध्ये टी. व्ही. मध्ये उडत असतात. "

गार्गीला गाण्याची आवड निर्माण व्हावी म्हणून तिच्या लहानपणापासून माझे नानाविध प्रयत्न सुरु असतात ज्याला भरघोस यशदेखील मिळतंय. तर याच प्रयत्नातून तिच्या अनेक आवडत्या गाण्यांपैकी एक तयार झाल ३ इडियट्स चित्रपटातल 'जूबी डूबी जूबी डूबी पंपा'. या गाण्याची सुरुवात आहे "गुनगुनाती....  है ये हवाएं".
या गाण्याच्या एका दृश्यात आमिर खान हनुमान बनून टी. व्ही. मधल्या एका चॅनेलमध्ये उडत असतो. आमच्या विदूषीने हनुमानाचा हाच तो प्रांजळ रेफरन्स दिला!

७) लॉकडाऊनमुळे खूप सारे प्रयोगशील लोक आणि त्यांचे जादूचे खेळ समाजापुढे आले. यातलीच एक माझी सहचारिणीदेखील होती. तिच्या अनेक यशस्वी प्रयोगांमधील एक यशस्वी प्रयोग म्हणजे सोलकढी. ती केल्या केल्या तिने तेच केल जे सगळे करतात. येस! व्हॉट्सऍप स्टेटस! सोलकढीने भरलेल्या ग्लासांचं.

गार्ग्याची ते स्टेटस पाहून प्रतिक्रिया-
" मम्मीचं तोंड कुठे गेल? "

(याच कारण म्हणजे तिने स्वतः तिच्या मम्मीचे आणि माझे सोलकढीच्या ग्लासासोबत काही फोटो काढले होते पण स्टेटसमध्ये केवळ तिला ग्लासच दिसले!)

८) याच लॉकडाऊनमुळे घराघरात सध्या साधु-संन्याश्यांचा वास आहे. तर असच एकदा गार्गीचा माझी दाढी-मिशी कुरवाळण्याचा किंवा म्हणू शकता ओढण्याचा कार्यक्रम सुरु होता (बायकोने इथे रिझाईन करून बरीच वर्ष लोटली!). अफाट निरीक्षणशक्ती असलेल्या या निष्पाप जिवाने माझ्या चेहर्‍यावरील झाडे-झुडपे नीट पहिली आणि ती म्हटली:
 " पप्पा, मिशी नाकात चाललीये! " (मी तिला म्हटलं बाई गंगा उल्टी वाहत नसते!)

तर अश्या आणि अजून अनेक खुमासदार प्रसंगांनी भरलेला माझा हा लॉकडाऊन चा काळ जो गार्गीने अगदी समृद्ध करून टाकलाय. मीही या काळात बरंच काही वेगळं पहिल्यांदाच केल पण जे काही गार्गीने भरभरून मला या काळात दिलं त्याला कशाचीच तोड नाही!!!

तुमच्याही काही गमती जमती असतील या काळातल्या. तर करा मग सगळ्यांशी शेअर.

सकारात्मकतेच पारडं आपण असच सगळे मिळून जड करत जाऊया!

                               ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~     सुरज           ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

"कुतूहल Express (ऊर्फ गार्गी) Episode-2

चायनाच्या उद्योगांमुळे "Undercover Agent" होण्याचं सर्वांना भाग्य लाभलं. कलाकार मंडळी या काळात काय काय करत आहेत याचा आढावा एक न्यूज चॅनल घेत होतं. त्यामध्ये चि. सौ. कां. कॅटरीना कैफ भांडी कशी घासावीत याचं प्रात्यक्षिक देत होती. ऊगाच गार्गीला डिवचायचा छंद उफाळून आला. मग पुढील प्रसंग असा होता:

मी: गार्गी, ती बघ भांडी कशी घासायची शिकवतीए. किती छान आहे ना ती?
गार्गी: हो!
मी: आणायचं का तिला आपल्या घरी भांडी घासायला?
गार्गी: (अगदी हसत खूष होऊन) हो आणू!
पगलीने आंसू ला दिए मेरी आंखोंमें 🙂

कुतूहल Express (उर्फ गार्गी)" Episode-8: "अ बॅलेंस्ड ॲक्ट" (- 25th May'21)

  शाळेची पहिली पायरीच 'वर्क फ्रॉम होम' ने चढल्यामुळे घरी पालकच मुलांचे सर्वेसर्वा असतात. मुलांचा अभ्यास घेणे, त्यांना शिस्त लावणे (क...