FB Status - 1st April-2013

Patnipeedit Uun Tamaam Patiyonke Liye Kuch Panktiyaan Arz Karta Hu....

"Jab Wife Ho Out Of Control,
Salary Deke Bol,
Salary Deke Bol,
Mooh Na Tu Apna Khol.....

Hey, Jab Wife Ho Out Of Control,
Salary Deke Bol,
Salary Deke Bol,
Mooh Na Tu Apna Khol....."

Baayko Kya Jane Navre Ka Kya Hoga,
Are Hike Milegi Ya Hamesha 'Cry' Hoga,
Koi Na Jane Apna Future Kya Hoga,
Market Ucchlega Ya Tabhi Soya Hoga....

To Wallet Ghuma, Paisa Bacha.....
Paisa Bachaake Bol.....
Ho Bhaiyya All Is Well.....Ho Chachu All Is Well....."

Facebook Status of 30th March about Shiv Jayanti

At midnight.....sudden screaming by guys in groups as if a gang of hooligans is on a roll to attack someone....beating drums loudly when people are sleeping....riding on bikes with top speed creating that irritating noise as if the racer is going to get 'Katrina' as an award if he is a winner....in short....disturbing the 'Aam Janta' at late night.......

Today we call this as celebrations of 'Shiv Jayanti'.

The Great Maratha Shivaji Raje always lived for his 'Rayat' pan hi goshta aajchya ya hulladbaajanna kon saangnaar.....Shiv Jayanti "Divsa" Povaade, Shiv Charitra yaanchya aadhaare pan saajri keli jau shakte he saangawayaas Purandarennach tyanchya Shiv Charitramadhye kahitari add karavayas lagel ase waatate.....kaadachit tyaachahi kahi parinaam honaar nahi karan 'Shiv Charitra' kinva nuste 'Shivba' jaanun ghene haa jyaancha uddyeshya nasun keval ek maja mhanun dhundit aarda-orad karun vegaane gaadya betaalpane palawlya mhanjech Shiv Jayanti saajri hote ha graha jya bhaamtyaancha aahe to koni duur karu shakat nahi.....

Je kharach Shivrayanna Manapaasun maantaat ani aslya nakhryaas bali na padta Shiv Jayanti yogya prakaare saajri kartaat tya sarvanna 'Shiv Jayantichya Haardik Shubhechha' !!!

" साकडं हिमेशबाबांना.... "

माईक कोंबूनी, नासिकेतूनी, कोल्ह्याची कुई-कुई थांबवा हो
पडदे फाटले कानामधले, आता तरी "पडदा" टाका हो






कुंपणरुपी दाढी आपूली, कधीतरी शेत नांगरा हो
किटले अमूचे कान बिचारे, गाणं 'भुंकणं' थांबवा हो

काळोखातून येऊन टोपी घालोनी, दमदाटी थांबवा हो
पकली सारी जनता तुम्हास, किती "टोप्या" घालाल हो

चार शब्दांचे गाणे आपले, तेच-तेच काय वापरताय हो
संगीताच्या साधनेचा अवमान कशास करताय हो

तुटले असेल जरी हृदय तुमचे, कितीवेळा तेच मिरवाल हो
मुडदूसाचा रुग्ण बनूनी गौळणींमध्ये किती ड़ूलाल हो

नव्या नवरीचे जसे नौ दिवस, तशीच तुमची गत होणार हो
पुढे सिग्नलवर चार आणेसुद्धा, तुम्हास कोणी देईल का हो






म्हणून सांगतो वेळीच ऐका, नका घेऊ संगीताशी वाकडं
शेंबड्या "हिमेशबाबांना", आमचं एवढंच एक साकडं ..... एवढंच एक साकडं ....... एवढंच एक साकडं ....

                                          ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ सुरज ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

"नाटक प्रेमाचं"

एकदा सहज विचार आला, "बायको पहावी करुन"
मिळेल का मग, गोजिरवाणी "ती फुलराणी"

पाहताच कॉलेजमध्ये तिला, हरविले "देहभान"
नजरेने पाजला मज तिने, नशिला "एकच प्याला"






प्रेमाबद्दल विचारताच, उत्तर असे "नाय, नो, नेव्हर"
वेडा झालो ऐकुनी शब्द, "तो मी नव्हेच"

कन्या पटविता येत नाही, असला कसला "पुरुष"
मग ठरविले शेवटचं, "सौज्जन्याची ऐशि तैशि"


जाताच जवळ मी, सखींना  ती म्हणे "जाऊ बाई जोरात"
हा कसला तोरा म्हणे "मोडेन पण वाकणार नाही"

चर्चा मात्र माझ्याबद्दल, करायच्या त्या "चारचौघी"
शेवटी हिरवा कंदील दाखविला म्हणूनी "ऑल द बेस्ट"

सगळ सारं नीट झालं, "नकळत सारे घडले"
हातात येउनी दोघांच्या, पडली "लग्नाची बेडी"

लोकं सारे म्हणू लागले, "वर्हाड निघालंय लंडनला"
मित्र सारे म्हणू लागले, सर्ज्या "सही रे सही"

शेवटी झालं एकदाचं, "गाढवाचं लग्न"
होऊ देणार नाही याला, प्रेमाचं "रणांगण"

तेजस्वी अस्तिल ती, "सुर्याची पिल्ले"
म्हणू नकोस प्रिये कधी,"गेला माधव कुणीकडे"

भांडण तुझं आणि आईचं, होईल "यदाकदाचित"
संधी मिळनार नाही म्हणावयास तुज,"सासुबाइंचं असंच असतं"

प्रेम म्हणजे काय हो, "तीन पैश्यांचा तमाशा"
कटकट करुन पुन्हा म्हणायचं, "कुर्यात सदा टिंगलम"

नातवंडांना सांगेन मग मी, "एका लग्नाची गोष्ट"
मग तेसुद्धा म्हणतील आजोबा "तरुण तुर्क म्हातारे अर्क !!!"

                     ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ सूरज ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"एका जिवलग मैत्रिणीस..."

नाहीस तू एकटी, या भवसागरात,

सांग सारं काही, जे आहे तुझ्या मनात

असेल विश्वास जर माझ्यावर,

तर कशाला ताबा, तुझा मनावर

तुझ्या डोळ्यातील दवबिंदु कोणासाठी?

या स्वर्थी, ढोंगी लोकांसाठी?

तुझ्या मनाची तळ्मळ कशासाठी?

भ्रामक, काल्पनिक सुखासाठी?

स्वतःची अशी छळवणूक करु नकोस

या एकटेपणाला, ऊगाच भिऊ नकोस

तुझा संयम, धैर्य सोडू नकोस

दुसर्‍यांसाठी स्वतःला तू बदलू नकोस

विसर तुझे हे एकाकीपण

वेच आनंदाचे अनमोल क्षण

तुझे निर्मळ हास्य ठेव जपुन

जसा मेघांमागे दडला वरुण.

~~~~~~~~~~~ सुरज ~~~~~~~~~~~~~~~

" एक आखरी कोशिश....."

कोशिशों की भरी महफ़िलमें, सोचा मैं भी शामिल हो जाउँ,

अमर ना बन पाया तो, किसीके दिलों में याद ही बन जाउँ,

ज़ो ना पा सका, उसमें नसीब क्योँ ना दोबारा आजमाया जाये

ताकि रुक्सत के वक्त, दिल में कोइ मलाल न रह जाये।

सोचने की कोशिश कि, के किस चीज की कोशिश की जाये,

ज़वाब आया, जिंदगी के हर पहलू को दोबारा जीने की कोशिश की जाये।

तो फ़िर खुशी के उन हर लम्हों को, समेटने की आखरी कोशिश की जाये,

ग़मोंसे जो सीख मिले, उससे सीखनें की आखरी कोशिश की जाये,

सच्चे दिलसे सपने देखने की आखरी कोशिश की जाये

अधूरे ख्वाबोंको दोबारा पूरा करने की आखरी कोशिश की जाये।

किताबोंमे छिपी ज्ञान की विरासत को हासिल करने की आखरी कोशिश की जाये,

मनोरंजनसे भरे शब्दोंकी गुफ़ामें, खोने की कोशिश की जाये,

कलम और कागज़ का अटूट रिश्ता निभाने की कोशिश की जाये,

ज्ञान बांटने की खुशी प्राप्त करने की आखरी कोशिश की जाये।

जज्बातों की कदर करने की आखरी कोशिश की जाये,

किसी बेसहारा को सहारा देने की आखरी कोशिश की जाये,

किसी हारे हुए की हौसला-अफ़्जाई करने की आखरी कोशिश की जाये,

पुराने टुटे हुए रिश्तों को फ़िरसे जोडने की आखरी कोशिश की जाये।

हूँ तो खैर इंसानही, पर भगवान को पाने की आखरी कोशिश की जाये,

माँ के दूध का कर्ज चुकाने की हर नाकाम आखरी कोशिश की जाये,

कंधों पर ली हर जिम्मेदारी पूरी करने की आखरी कोशिश की जाये,

प्यार में किया हुआ हर वादा निभाने की आखरी कोशिश की जाये।

लेकिन कोशिश करनी ही है तो आखरी ही क्योँ भई??

जी-जानसे हर एक कोशिश करो क्यूँकी दुनियाँ उम्मीदपे नहीं, बल्कि 'कोशिश' पे ही तो कायम है !!!!

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ सूरज ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

" क्या कभी ऐसा हो पाएगा ??? "

वो रेल की पटरीयाँ. . . निस्तब्ध. . बेजान. . थकीं-हारी. . न किसीसे कुछ बोल पाती हैं ना किसीका कुछ सुन पाती है।
सालोंसे वहीं अपनी जगह पडी रहती है. लेकीन. . .

लेकीन, इन भोलीभाली पटरीयोंको इतना भोलाभालाभी मत समझिएगा। ये बिलकुल लाचार या बेचारी नहीं है, केवल मासूमीयत का स्वांग लेती है ये पटरीयाँ। लेकिन वो कैसे???

यूँ देखा जाए तो दो शहरोंको या गाँवोंको जोडती है ये पटरीयाँ। लेकिन अगर दुसरे नजरीयेसे देखा जाए, तो अपनोंको जुदा भी तो यहीं पटरीयाँ करती है। अगर ये बेजान है, तो लोगोंको जुदा करने का हक किसने दिया इन पटरीयोंको?? अगर ये थकी-हारी हैं, तो क्यों अपनोंकों दूर ले जाती है?? किसने हक दिया इन पटरीयोंको मासूम दिलोंको जुदा करने का???

इसलिये, ये पटरीयाँ निस्तब्ध, बेजान या थकी-हारी नहीं हैं। मनुष्य की भावनाओंको झकझोंडने की ताकत है इनमें। जुदाई का स्वाद चखाने की खूबी है इनमें।

दरअसल, ये पटरीयाँ कहाँसे आयी?? मनुष्यनेही तो इसे जनम दिया है। अपने फायदे के लिये, अपने स्वार्थ के लिये। जब किसी से मिलाप हो तो बेशक ये पटरीयाँ अपनीसी लगती है, लेकिन तब हमारा इनके पास ध्यान नहीं जाता। यदि इसके विपरित हो तो?? तब ये पटरीयाँ मानों मनुष्यकीही दुश्मन लगती है। जी करता है की एकही क्षण में, इन बलवान पटरीयोंको उखाड फेंक दूँ ताकि कभी ये दोबारा किसी को जुदा करने की हिमाकत न करें। यही इनके लिये उचित दंड होगा। पर इन्हें ये सजा देना, किसीके बसकी बात नहीं क्योंकी हम इन पटरीयोंके "गुलाम" बन चुके है। वह अपनी मनमानी करती रहेंगी और हम तब यूँही हाथ पे हाथ धरे बैठे रहेंगे। पहले भी कुछ नहीं कर पाए थे हम और अब भी कुछ नहीं कर पाएँगे। 

सचमुच, इनकी क्षमता अपरंपार है। न केवल ये बडी-बडी रेलगाडीयोंका वजन ढोती है बल्कि उन रेलगाडीयोंमें बैठे हुए, दिल पे पत्थर रखे हुए इन्सानों का बोझभी तो यहीं पटरीयाँ उठाती है। 

एकही क्षणमें रेलगाडी, उन्हीं पटरीयोंसे चलके आँखोंसे ओंझल हो जाती है. प्लॅटफॉर्मपर ये पटरीयाँ केवल कुछ लोग छोड जाती है, जो अपने दिल को संभालने की बेतुकीसी कोशिश करनेमें जुटे रहते हैं।

लेकिन कहींपे भीतर इन लोगोंके मनमें एक आस लगी रहती है, के शायद ये पटरीयाँ एक दिन हमारी दोस्त बन जाए। हमारे अपनोंको दोबारा हमारे करीब ले आए . . . . . हमारे करीब ले आए . . . . . 

                                          ~~~~~~~~~~~~ सुरज ~~~~~~~~~~~~~~

"व्यालेन्टाईन्स डे चं भ्या !!"

व्यालेन्टाईन्स डेनं क्येलं आमाले खडबडून जागे

जाताना रस्त्यानं "आर्चीस"मदि लै लोकं दिसल्ये
म्हनून आमीबी पल्यांदा गुमानशान आत शिरलो 
येग-येग्ल्या वस्तू अन झगमग पगून आमी थतंच हरीवलो

येक तास झाल पन कोनतीच वस्तू न्हाय घ्येतली
मंग येक चिमत्कार झाला, म्हाज्या डोळ्यापुढं "ती"आली
तिच्या सुंदर मुखड्यापरमानं येक झकास कार्ड घ्येतलं
थतून मंग क्वालिजात जायला आम्ही भायेर पडलं  

क्वालिजात आमच्या चश्म्यानं तिला लै शोधलं
भितीपोटी हातातलं कार्ड घामानं वलं-वलं झालं
अचानक "ती"माका दिसली,पन फटफटीवर येका पोरासंगं
चश्मा माझा बोलला, "असलं कायबी वंगाल बगू नगं"

रंग आमच्या कार्डाचा, त्या फटफटीसमूर फिका ठरला
ईचार कार्डाचा धा तुकडं करन्याचा, आमच्या मनात आला
पन अशी चूक पुन्यांदा करायची न्हाय म्हनून त्यो ईचार मनातून काढून टाकला
आज भित्ताडावर लटकवल्येलं "ते"कार्डं बगून, त्यो खराब वॅलेन्टाईन्स डे आठिवला....त्यो खराब वॅलेन्टाईन्स डे आठिवला.....

                                      ~~~~~~~~~~~~~~ सुरज ~~~~~~~~~~~~~~~~~

"मोहिनी"

परमेश्वराने मानवाची निर्मिती केली. मानवाने अनेक गोष्टींची निर्मिती केली.प्रत्येक गोष्टीचा जन्म ठराविक वेळी झाला व ती वेळ बहुतांश लोकांना माहित असते. तरीही अशा अनेक गोष्टी आहेत ज्या आपण दररोजच्या आयुष्यात नियमीत वापरतो परंतु त्या गोष्टींच्या उगमाचा आपल्याला जराही थांगपत्ता नसतो. उदाहरणार्थ फक्त एकच पण मजेदार 'नाम' आणि ते म्हणजे "शिवी".

दचकू नाका हो! खरं तेच लिहितोय. तुम्हीही कधी ना कधी आपला राग व्यक्त करताना या "मोहिनीचा" आधार घेतलाच असणार. "मोहिनी" यासाठी म्हणतोय की कितीही मनावर ताबा ठेवला तरी कधी ना कधी तिचे नामःस्मरण केल्याशिवाय चैनच पडत नाही. शिवीचा भक्तगण नाही, असा मनुष्य लाखातच काय पण करोडोतसुद्धा क्वचितच आढळतो. 

अशा व्यक्तिंना माझा कोटी-कोटी प्रणाम कारण मी त्यांच्यातला नाही.

शिवीचा जन्म कधी झाला, कोणामुळे झाला, कुठे झाला याचा काडीमात्र पुरावा नाही. तरीही आजच्या युगात जेवढ्या झपाट्याने शिक्षणाचा प्रसार होत नाहीये, तेवढा प्रसार "ही" चा होतोय."मनुष्य" हे एक कोडेच आहे, कारण शिवी हे माध्यम एकच परंतु त्याचा प्रचार, प्रचारक विविध मार्गांने करतात. कोणी आप्तेष्टांचा उद्धार करुन प्रचार करतो तर कोणी स्वतंत्र "ईस्टाईलमध्ये" करतो.

या आधुनीक युगात संस्कारांचा अभाव प्रखरतेने जाणवत आहे, परंतु शिव्यांचा अभाव मुळीच जाणवणार नाही. शास्त्रज्ञ जेवढा वेळ एखाद्या वस्तुच्या संशोधनास लावतात, तेवढ्याच वेळात आजचे युवक (+ युवती) २०-२५ शिव्यांचे संशोधन करून भावी आयुष्यात सर्रास वापरून मोकळे पण होतात. घरी जर आई-वडिलंच  शिव्या देत असतील, तर तीच प्रथा पुढे त्यांची मुलेपण चालवितात. वडिलोपार्जित संपत्ती नाही मिळाली तरी वडिलोपार्जित "शिव्या" मुले आरामात, काहीही कष्ट न करता आत्मसात करतात.
 
प्रत्येक मनुष्य या जगात येतो आणि जातो आणि मागे उरतात त्या फक्त त्याच्या . . . . . . . . आठवणी .... आठवणी नाही हो, फक्त शिव्या.

तात्पर्य: अन्न, वारा आणि निवारा यांप्रमाणे "शिवी" ही माणसाची आज एक मूलभूत गरज बनली आहे.

                                                           ````````` ` सुरज ` ```````````````

"नजरेच्या शब्दातून......"

नजरांच्या या दुनियेत, एक नजर जन्माला आली,
तेव्हापासून त्या नजरेचा, एक नवा शोध सुरु झाला,
शोध "त्या नजरेचा", जी त्याची नजर समजून घेईल
त्याची नजरच काय, त्याचं अंतरंग जाणून घेईल

प्रत्येक नजरेत ती नजर, "त्या" नजरेचा शोध घेई
नव-नव्या नजरांना ती नजर, नीट तपासून पाही
पण प्रत्येक नजरेमध्ये, काहीतरी अपूरंच राही
मग त्या नजरेस वाटे, "ती नजर" कुठेच नाही?

धडपडून, ठेचकालून शेवटी "ती नजर" त्या नजरेस सापडली
क्षणात "त्या नजरेने",  या नजरेची दुनियाच बदलून टाकली  

सुख-दुःखे व स्वप्ने त्याची, त्या नजरेतच विसावली
संकटेदेखील हसत-हसत त्याने, "त्या नजरेमुळे" परताविली
 

"त्या नजरेने" दिला त्यास, नवा आत्मविश्वास व ऊभारी
वाटे त्यास आयुष्याने, जणू घेतली आहे ऊंच भरारी
त्या दोन नजरा, एकमेकांशी खूप बोलायच्या
क्षणात कधी हसायच्या, तर क्षणात रडायच्या

कधी-कधी रोष "त्य नजरेचा" त्यास पत्करावा लागे
पन ओलावा होता त्या नजरेंचा, नव्हते ते कच्चे धागे
क्षणिक तो राग असे, पुन्हा नजरा बोलू लागे
दोन त्या नजरांचे खरंच होते निर्मळ नाते

पण बाकीच्या नजरा, त्या दोन्ही नजरांकडे पहायच्या
म्हणून "त्या दोन नजरा", विनाकारण घाबरायच्या
नजराच त्या, त्यांनाही वेदना व्हायच्या
तरीही त्या नजरा एकमेकांना, जीवापाड जपायच्या

वाटा मात्र त्या नजरांच्या, होत्या एकदम भिन्न
येणारा दुरावा, त्या नजरेंची मनं करणार होता खिन्न

अखेर उजाडलाच तो दिवस, त्या नजरांचा दूर जाण्याचा
एकमेकांच्या नजरेत स्वतःला, "शेवटचं " पाहण्याचा

जाता-जाता मात्र, दोन्ही नजरा पाणावल्या होत्या

भुतकाळात सहजच पाह्ता, "त्या" नजरांच्या आठवणी  ताज्या झाल्या होत्या.....आठवणी ताज्या झाल्या होत्या... 

                                                         ♥♥♥♥ सुरज ♥♥♥♥

" चांदण्यातलीच ती एक . . . . . ."

तार्‍यांची मैफ़ल रोज रात्री जमायची,
रात्र वाढत जाताच ती खुप रंगायची

एक चांदणी मात्र सर्वांमध्ये उठून दिसायची,
नजर माझी तिला रोज नियमित पहायाची

अंतर आम्हा दोघांमध्ये फारसं असं नव्ह्तंच
दूर जिव असले तरी प्रेम त्यांच्यात असतंच

 

 आयुष्याचा ती माझ्या खुप मोठा आधार होती
निराशेच्या काळोखात आशेची नवी पहाट होती

तिची ती चमक डोळे दिपून टाकायची
अफाट सामर्थ्याने ती अचंबित करुन जायची

दुःख सारं लपवुन तिचं, नेहमी छान हसायची
इतर तार्‍यांच्या नकळत मला गपचुप पहायची

शब्दांमध्ये तिच्य एक वेगलीच लय असायची
मनमोहक नजर तिची आपलंसं करुन सोडायची

पाहताच तिला वार्‍याची झुलुक स्पर्शुन जायची
गालातल्या तिच्या खळीमध्ये मला गुंतवुन टाकायची

असं हे आमचं छोटंसं प्रेमप्रकरण होतं
सर्वांच्या नजरेपासुन दूर एक छोटं विश्व होतं

तिच्यासाठी मी आणि माझ्यसाठी ती होती
चांदण्यातलीच ती एक, माझी 'प्रेयसी' होती.

~~~~~~~~~~~~~~~सुरज~~~~~~~~~~~~~

"आजाद भारतकी आजाद महंगाई "

Mehengai Dayan Khaye Jaat Hai!!!

-- शक्करने पूछा तूवरसे, "बडी उदास हो क्या हुआ?"
तूवर बोली, "मैंने ऐसा क्या पाप किया के लोगोंका मेरे प्रति प्यार कम हुआ?
खैर मेरी छोडो, तुमभी तो लोगोंमें आजकल "कडवी" हो गयी हो!
हाँ सच हैं, अब पता नहीं मेरे बिना त्योहारोंका भविष्य कैसा हो!!

-- कहीं एक आदमी गाडीसे पेट्रोल चुराते हुए पकडा गया,
पकडे जाने पर कहा, "आत्महत्या करनी थी पर घासलेट न खरीद पाया"|
पहलवानभी अब पडने लगे है ठंडे, महंगे जब होने लगे हैं काजू, बादाम और अंडे,
गाय-भैंसभी अब इतराने लगी हैं, कमबख्त इम्पोर्टेड चारा जो खाने लगी है |

-- बेचारे डॉक्टर अब कह नहीं पाते के हरी-भरी सब्जीयाँ खाना
दिनमें एक-दो सेब और रातको फलोंका ज्यूस पिना |
"होटल" शब्द आम आदमीकी डिक्शनरीसे निकाला जा चुका हैं,
"गणेशजी"के नाम पर, इस साल चंदाभी तो बढाया गया हैं |

-- पार्टीयों और डिस्को थेक्समें, उन्हींके मालिक और स्टाफ़ नाँचते हैं,
थिएटरों और मल्टिप्लेक्ससमें, अब कबूतर दाने चूगने आते हैं |
ऑटो-रिक्षा की ओर अब कदम बढते नहीं, क्योंकि पहलेकी तरह अब आमदनी बढती नहीं,
महंगाई की मार हर कोई सहता हैं, इसलिए "अतिथी देवो भव" अब कोई नहीं केहता हैं |

-- ये सब देखके दोस्तों, मनमें एक सवाल उठता हैं
क्या वाकईमें हम आजाद भारतमें जी रहे हैं?
जहाँ इन्सानों के बिच "इन्सानियत" महंगी हो रही हैं
जिवन-चक्रमें धिरे-धिरे "जिंदगी"भी महंगी हो रही हैं...धिरे-धिरे "जिंदगी"भी महंगी हो रही हैं...."जिंदगी"भी महंगी हो रही हैं ...... ||

------------------------- सूरज -----------------------

"One Shocking Evening"!!!

I asked her to see the 'Twilight'
She slapped me with her full might,
Saying "You don't have any right"
Because I don't have a poor eyesight!!

I told her to watch the flowing stream
She punched me to bring me out of my dream,
Chirping birds flew away hearing my scream
The pain still exists which is very extreme!

Alas I said, "Atleast can you look at me??",
A sudden, beautiful smile frozened me
Shyly saying she came near me
"No twilight, no stream, I want only thee"....
I want only thee"....
~~~~~~~~~~~~~~~ ♥ $uRaJ ♥~~~~~~~~~~~~~

" प्रेमाचं BEVERAGE "

CENTRAL NERVOUS SYSTEM माझी केलीस तु DAMAGE,
बदलुन टाकलीस तु माझी भोळीभाबडी IMAGE

कशाचीच नव्हती एवढी आता आहे तुझी CRAZE
आयुष्याचा माझ्या चालु आहे हा SENSITIVE PHASE

कुठेही पाहता दिसे मज फक्त तुझीच IMAGE
बोलायला तुझ्याशी आणतो मी उसनं COURAGE

तुझे प्रेम म्हणजे एक ALCOHOLIC BEVERAGE
सुंदर रंगीत पक्ष्याचे मखमली PLUMAGE

VALENTINE'S DAYला देशील म्हटलं सुंदरसं PACKAGE
नाही मिळालं काही तेव्हा र्‍ह्रुदयास लावले BANDAGE

तुझ्यानंतर होणार नाही प्रिये कोणाशी ENGAGE
माझ्यासाठी रिता ठेव तुझ्या र्‍ह्रुदयाचा PASSAGE


नाही माझा मोठा बंगला आहे छोटं COTTAGE
प्रेमामाखातर करशील का तू त्यामध्ये MANAGE

चटकन दे होकार आणि भर आयुष्याचं PAGE
विलंब करु नकोस राणी होईल आमचं AGE....होईल आमचं AGE...







                                  ~~~~~~~~~~~~~ सुरज ~~~~~~~~~~~~~~~